Floris de Vries wint op challenge Tour
25-05-2010
Het werd nog bloedstollend spannend in Italië maar na een verlenging was het toch Floris de Vries die aan het langste eind trok. Drie holes voor het einde leek de jonge Nederlander eenvoudig op de zege af te gaan. Dankzij goed spel en een behoorlijk aantal birdies was de voorsprong met nog drie holes te gaan opgelopen tot drie slagen.
'Ik speelde vandaag, net als de rest van de week heel goed en maakte birdies op belangrijke holes. Na mijn birdie op 15 dacht ik dat ik er was, dat ik met parren tot het eind het wel zou redden. Ik had nog niet naar het scorebord gekeken, maar ik voelde dat het gat nu groot moest zijn en speelde daardoor misschien wat meer op save in plaats van gewoon voor de vlag te blijven gaan. Gewoon binnenbrengen, dat was het idee.'
De Deen Olesen wenste zich echter nog niet bij een nederlaag neer te leggen en wurmde zich met een birdie-blitz (vier op de laatste vijf holes) naast De Vries die zelf op zestien een bogey maakte. En omdat de speler van Golf Team Holland ook op zeventien een slag inleverde keek hij ineens tegen een achterstand van een slag aan, met nog maar een hole te spelen.
'Op zeventien keek ik naar het leaderboard en toen zag ik Olesen ineens op -10 staan terwijl ik net bogey maak op zestien en ook op zeventien. Echt, ik kon mezelf wel voor mijn kop slaan! Waarom keek ik dan ook? Waarom ging ik anders spelen? Maar ik had nog een hole en na een goede drive nog 240 meter over naar de vlag. Ik twijfelde tussen een houten 5 en een houten 3, maar koos voor de laatste. Met een eagle zou het meteen klaar zijn. Dat is ook wat Tiger zou doen dacht ik, dus waarom zou het mij niet lukken?'
De houten 3 was perfect, tot op drie meter, maar de putt voor een eagle en de winst lipte de hole waarna een easy birdie hem in de play-off bracht.
'Zo spannend een play-off. Ik heb er wel eens een gespeeld op de Hi5Pro, die verknalde ik, en een op het French boys. De eerste hole sloeg Olesen net voor de green terwijl ik op twee meter lag. Hij maakt up-and-down, maar ik mis mijn putt. Konden we weer terug. Ik voelde me niet zenuwachtig verder. Bleef rustig. Op de tweede hole sla ik mijn bal op 1 meter en hij op 1,5 meter. Ik rekende er dus al op dat we nog een keer terug moesten, maar hij miste en ik maakte hem wel. Zo gaaf! Kampioen!'
Floris de Vries, na Steenkamer, Muntz, Lafeber, Remkes, Besseling en Luiten, de zevende Nederlander die wint op de Challenge Tour schreeuwde het uit na zijn overwinning. 'Echt keihard. Het was wel jammer dat ik alleen was - Wil en Inder moesten hun vlucht halen - maar het was zo kicken. Hier doe je het voor. Ik ben de laatste weken goed op tik en heb me niet gek laten maken om overhaast resultaten te willen halen. Toen ik van de winter in Amerika bij Maarten (Lafeber, red) was had die het ook nog gezegd. Heb geduld, speel je eigen spel, dan komt het wel. En nu is het zo ver. Mijn eerste zege op de Challenge Tour en hopelijk het begin van meer.'
'Ik wil zo snel mogelijk naar de Europese Tour en een overwinning komt dan zo goed van pas. Ik heb natuurlijk wel een ranking maar met deze win kan ik de rest van het jaar overal binnenkomen, ook in de grote toernooien en dat geeft me veel meer kansen. Het is lekker dat die win al zo vroeg komt want het geeft me de kans mijn jaar beter in te plannen.'
Beter inplannen houdt voor de Nederlander waarschijnlijk in dat er links en rechts wel een weekje rust kan worden ingebouwd. Maar nog niet deze week als de Challenge Tour naar België komt. 'Ik ga de komende dagen goed uitrusten en dan hoop ik woensdag aan de pro-am mee te mogen doen, dan kan ik ook dinsdag nog rustig aan doen. Met mijn spel zit het wel goed. Ik hoef echt niet ineens extra hard te gaan trainen.'
